Veikindi

2. mars 2008

Ég er búin að vera voða lasin, pabbi og mamma hafa bara aldrei séð mig svona lasna. Fékk gubbupest, vorum sko þrjár hjá dagmömmunni sem urðum lasnar. Ég byrjaði á því að gubba þegar amma Þorbjörg var að passa mig á fimmtudagskvöldið og var ég gubbandi nokkru sinnum um nóttin og svo aftur á laugardagsmorguninn n þarna á milli var ég alveg eins og tuska ég var svo slöpp. Núna í dag sunnudag er ég insvegar orðin hress og er skoppandi upp um alla veggi og heimta þá þjónustu sem hún fékk þegar hún var lasin.